In memoriam Ad van den Kommer

Ad van den Kommer, overleden op 10-9-2025 op 74 jarige leeftijd.

Idéfix, het geesteskind van Ad.

Zonder Ad had deze bridgeclub nooit bestaan. De ouders van Ad, en ook hijzelf, waren met hart en ziel verbonden aan LBC. Door een verschil van inzicht met het bestuur van LBC besloot Ad zijn eigen bridgeclub Idéfix (klein maar dapper) op te richten. En dat deed hij vanuit de gedachte dat de bridgesport ten dode zou zijn opgeschreven als er niet flexibeler werd omgesprongen met de organisatie. Hij vond dat de spelers voorop moesten staan en niet de regels, en brak met de destijds standaard geldende verplichte opkomst, en een vast aantal speelrondes, omdat dat voor niet iedereen te doen is. Met een enorme energie kocht Ad een bakfiets en draagbaar spelmateriaal, zocht een locatie en begon met de Bridgebond na te denken over aanpassingen van het rekenprogramma waardoor je flexibel kon starten en eindigen met een bridgedrive.

Ad had een scherp inzicht in de capaciteiten van een ander. Hoewel hijzelf wars was van plichtplegingen, soms ronduit bot kon zijn, en zich altijd in kampleiders-tenue kleedde, ongeacht de gelegenheid, had hij de gave om mensen te inspireren. Het talent van Ad om mensen te motiveren zorgde ervoor dat hij een enorme schare vrijwilligers verzamelde, die allen kleine taakjes kregen, maar waardoor er wel een geoliede machine ontstond. Hij zorgde ervoor dat iedereen niet te vaak te veel moest doen. Op het hoogtepunt waren er 4 spelmomenten, 320 leden en 30 vrijwilligers.

Zijn verdiensten voor de bridgesport werden gezien. Ook door de Bridgebond, die hem in 2008 de Hunebedtrofee uitreikte. Dat was voor Ad het hoogtepunt van zijn bridgebestaan. Daarna begon hij zich terug te trekken uit de organisatie van zijn eigen bridgeclub, tot hij er ook niet eens meer speelde. Op zijn afscheidsdrive als voorzitter van Idéfix (sindsdien lange tijd jaarlijks de Kommer en Kweldrive) kreeg iedereen de opdracht om vooral als Ad gekleed te komen. Iedereen vond dit hilarisch en kwam met afritsbroeken, werkbroeken, stevige sokken in sandalen, geruite overhemdbloezen met T-shirt erover, en sommigen hadden zelfs een pruik op, verwijzend naar zijn weelderige haardos.

Na afloop vroeg ik of Ad iets gemerkt had aan het uiterlijk van zijn clubgenoten. Neen. Het was hem niet opgevallen! Wel dat iedereen erg vrolijk was. Typerend voor hem. Het ging hem niet om de vorm, maar om de inhoud. Toen Idéfix een officiële club werd, en er een boel zaken moesten geformaliseerd, verdween voor Ad de interesse. Zijn kracht en inzet zaten in het bedenken van creatieve oplossingen. Daar was hij geniaal in. Hij zal zeer gemist worden.

Barbara en Egbert Sneller en Femke Frietema.